با توجه به وضعیت بازار فولاد طی این روزها، به نظر می‌ رسد واحد های تولید نورد این روزها از نبود تقاضا در رنج هستند. البته مشکلات این واحد های پایین‌ دست فولاد با رکود ساخت‌ و ساز و ایجاد واحد های نوردی بیش از نیاز داخل آغاز شده است که در گره خوردن با سایر مشکلات سبب شده با نیم یا حتی یک‌ سوم ظرفیت مشغول کار باشند. در حال ‌حاضر یکی از مهم ‌ترین مشکلات این واحد های تولیدی نبود نقدینگی است.
به نقل از آهن پرایس، مشکل اصلی نورد کاران نقدینگی و نبود بازار صادراتی می باشد. نوردکاران که بیشتر متعلق به بخش خصوصی هستند، به طور عمده میلگرد تولید می‌کنند که این‌ روزها این واحد های پایین ‌دست فولاد با دو مشکل عمده رو به‌ رو هستند. یکی از مهم‌ ترین مشکلات نوردکاران تامین مواد ‌اولیه است. از آنجا که این واحد های تولیدی نقدینگی مناسبی ندارند، به صورت نقدی قادر به تامین شمش مورد نیاز خود از بازار نیستند. برای نمونه اگر بخواهند شمش را به صورت نقدی خریداری کنند، قادر به تامین نیاز کارخانه خود نیستند، چرا که فولاد ساز ها ترجیح می ‌دهند به‌ صورت نقدی کالا بفروشند.
از این رو واحد های نوردی قادر به تامین کالای خود به‌ وسیله بورس کالا نیستند، خرید از بورس کالا نیز به صورت نقدی انجام می‌ شود. هر چند پیش‌ شرط صادرات شمش در کشور عرضه در بورس است اما خرید ها بیشتر به صورت نقدی انجام می‌ شود.
با وجود اینکه شمش در داخل تولید می ‌شود، فولاد ساز های بزرگ ترجیح می‌ دهند صادرات داشته باشند چراکه هم قیمت‌ های جهانی بالاتر است و هم به صورت نقدی ارز خود را دریافت می‌ کنند. هر چند در بازار داخلی نیز ترجیح می‌دهند محصول خود را به صورت نقدی بفروشند. بنا بر اظهارات کارشناسان زمانی که نوردکاران یک محموله را خریداری می‌کنند، ممکن است تا چند وقت قادر به خرید نباشند، از این رو خط تولید آنها تا زمانی که قادر باشند شمش خریداری کنند، می‌خوابد.